Alicja w łańcuchach

NeonDevil

Jak zapewne wiecie, reaktywowany zespół Alice in Chains wydał jakiś czas temu płyte z Williamem DuValem na wokalu. Co niektórzy już jej słuchali (last nie kłamie przecież Wink

) Ja jak dotąd zamarudziłam i znam tylko kilka kawałków z niej. Z dawnych lat miło wspominam koncertówkę z roku 2000, zwłaszcza utwór "Love, Hate, Love" (studyjna wersja tez jest dobra).
Ostatnio moja siostra, słuchająca dotąd zupełnie innej muzyki, pod wpływem kawałka "Rooster" sięgnęła po ich muzykę i teraz słucha ich na zmianę z Mad Season. Co nadal mnie dziwi.

Itka

Alice'ów znałam już od dawna, ale głównie z takich kawałków jak "Would?" i "Love, hate, love". Jakoś specjalnie nigdy nie zgłębiałam dyskografii. Ale ostatnio to zrobiłam i porwało mnie. Z tym, że o nowościach nie mam pojęcia, skupiłam się raczej na "starych" płytach. Najbardziej podoba mi się pierwsza.
Ale takie reaktywacje zawsze mnie denerwowały. Rozumiem, że inni chcą żyć dalej i w ogóle, ale to już nie to samo. Zmieniliby chociaż nazwę. Tym bardziej, że zmiana (raczej konieczna), dotyczy wokalisty...

NeonDevil

Ja się akurat zbytnio nie bulwersuję, tym bardziej, że głównym kompozytorem jest nadal Jerry cantrell, a nowy wokalista doskonale wpasowuje się w te klimaty. Przy AC/DC nikt się już nie czepia.

seph

To samo, nie to samo... Równie dobrze można by powiedzieć, że Silverchair to niie Silverchair, bo brzmią inaczej, bo Johns to zupełnie inny człowiek, inny wokalista, inna muzyka.

Z jednej strony nie da się ukryć braku tak silnej osobowości jaką był Layne, jednak mówienie, że dzisiejsze AiC to nie jest już AiC wydaje mi się nieco krzywdzące dla muzyków, którzy od kilkunastu (pomijając Ineza - prawie dwudziestu) lat tworzą zespół, który najwyraźniej był/jest dla nich ważniejszy niż dragi.